கேலிக் கூத்தாகும் திருமண வரவேற்புகள்

உபசரிப்பதை ஒப்பந்தக்காரர்களுக்கு விட்டு விடும் தன்மை நாட்டில் அதிகரித்துக் கொண்டே போகிறது.

நகரஙகளில் வேலைப் பளு அதிகமுள்ளவர்கள் முகூர்த்த நேரத்திற்கு திருமணக் கூடங்களுக்கு வரமுடியாமல் போகும் போது, அவர்கள் மணமக்களை வாழ்த்தும் ஒரு வாய்ப்பளிக்கவே திருமண வரவேற்பு என்ற ஒரு நிகழ்ச்சி உருவாக்கப் பட்டது என்பது என் எண்ணம்.

உற்றார், சுற்றம், நண்பர்கள் அனைவரும் சேர்ந்து மகிழ்ந்திருந்து மணமக்களை வாழ்த்தி, பிறகு சேர்ந்து விருந்துண்ணும் ஒரு நிகழ்ச்சி இது.

முன்னாளில் திருமண நாளன்று மாலையோ அல்லது அடுத்த விடுமுறை நாளிலோ நடத்தப் பட்ட இந்த வைபவம், இப்போதெல்லாம் திருமணத்திற்கு முதல் நாளே நடத்தப் படுகிறது.

முன்னாளில் சிறந்த வித்வான்கள் மற்றும் கலைக் குழுவின் நிகழ்ச்சிகளை வரவேற்பு வைபவத்தில் அமைத்திருப்பார்கள். வரவேற்பு வைபவத்திற்கு வருபவர்கள் அனுபவம் மகிழ்ச்சியாக இருப்பதற்காகவும், அவர்கள் இந்த வைபவத்திற்கு நேரம் செலவிட மேலும் ஒரு ஊக்கியாகவும் இத்தகைய கலை நிகழ்ச்சிகள் அமைக்கப் படும்.

விருந்தோம்பலில் குறையில்லாமல் இருக்க மணமக்களின் பெற்றோர் மிகுந்த கவனம் எடுத்துக் கொள்வார்கள். ஒவ்வொருவரையும் தனிப்பட்ட முறையில் கவனித்து அவர்களுக்கு "ஏன் இங்கு வந்தோம்" என்ற எண்ணம் ஏற்படாத வகையில் சிறந்த முயற்சிகள் எடுத்துக் கொள்வார்கள்.

இன்று பெற்றோருக்கு மணமக்களுடன் சேர்ந்து வீடியோ படம் எடுத்துக் கொள்வதிலேயே முழு நேரமும் கழிந்து விடுகிறது.

ஒப்பந்தப் பணியாளர்கள் விருந்தோம்பல்தான் சாப்பாட்டுக் கூடங்களில் நடக்கிறது. இவர்கள் சுற்றமா, நட்பா, தெருவில் போகும் எவனோ ஒருவனா என்று தெரியாமல் வந்தவர்களுக்கெல்லாம் இயந்திர கதியில் விருந்தோம்புகின்றனர்.

இசை நிகழ்ச்சி என்ற பெயரில் ஏதோ பெயர் தெரியாத குழுவினர் காட்டுக் கத்தலாய் கத்திக் கொண்டிருக்க், வந்திருப்போர் இசைக்குழுவினரின் இரைச்சலையும் மீறிக்கொண்டு அரட்டை அடிப்பது கண்கொள்ளாக் காட்சி.

நேற்று சென்ற ஒரு வரவேற்பில், இசைக் குழுவினை காலிக் கூடத்திற்குக் கத்திக் கொண்டிருந்தனர். வந்திருந்தவர் அனைவரும் உணவுக் கூடத்தில் இருக்க, அங்கே இசை என்ற அந்தக் கூச்சல் சிறிதளவும் கேட்கவில்லை.

இந்த லட்சணத்தில், இப்படி ஒரு வரவேற்பை நடத்தாவிட்டால் தன்னை மதிக்கமாட்டார்கள் என்ற ஒரே காரணத்திற்காக காசை வீசியெறிந்து விட்டு வரவேற்பு என்று இன்றைய பெற்றோர்களால் நடத்தப் படும் கேலிக்கூத்துகள் நாட்டிற்குத் தேவையா?

நாம் சிந்திக்காமல் செம்மறியாடு போல் செயல் படுவதால் அடுத்த தலைமுறக்கு என்ன செய்தி சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறோம்?